Op naar het zuiden!
7 december 2012 - Coihaique, Chili
Het bierflesje rolt naar links en het bierflesje rolt naar voren… Gedurende de reis ontwikkelen we zo onze gewoontes. De bierflestest komt goed van pas als we de auto neerzetten om een redelijk rechte slaapplaats te zoeken. Over het algemeen nemen we voor een toiletbezoek in de natuur een schepje en een aansteker mee om geen sporen achter te laten. Ook een gewoonte is om bij het bezoek aan iedere camping te vragen of ze warme douches hebben, want als we al op een camping komen zijn we daar meestal wel aan toe.
Ons laatste bericht is alweer een tijdje geleden, omdat de internetmogelijkheden op de campings en wildkampeerplekken nou eenmaal nogal gering zijn. Ook het bereik op onze mobiele telefoons is vaak afhankelijk van de wat grotere dorpen of steden. Daarom nu even een ferme update vanuit een internetcafé.
Tijdens het rijden over hobbelige paden en door afgelegen gebieden, kom je op de gekste plekken toch nog mensen tegen. Ze wonen in huizen waarvan wij het als kippenhok zouden bestempelen. De deurbel bestaat vaak uit een hond en er wordt hout gehakt om het huis warm te houden. Als je in een Chileens huis rondloopt (dat overigens vaak slechts uit 1 of 2 kamers lijkt te bestaan) krijg je een beetje het idee rond te lopen in een hobbitwoning. Het lijkt ook niet ongewoon om je hond op straat te gooien of er één van de straat te plukken, in de steden vind je er op elke hoek wel een stuk of vier.
Er zijn heel veel vulkanen in Chili, één daarvan, Antuco, hebben we van alle kanten gezien gedurende een wandeling van drie dagen. Het waren drie zonovergoten ‘eenzame’ dagen in een prachtige omgeving. De wandeling ging door bos, langs bergriviertjes en over knisperende lavavelden. Het was een pittige wandeling, maar dat was het zeker waard. We hebben nog nooit zo langzaam van 26 (km) naar 0 geteld als op de laatste dag…!
Er zijn super veel nationale parken en reservaten in Chili, een heel aantal daarvan hebben we bezocht en bewandeld, met sprookjesachtig mooie natuur. Grote bomen, watervallen en grote contrasten door vulkaanuitbarstingen.
Onze maaltijden bestaan nog steeds uit 1-pansgerechten. We weten er steeds creatiever mee om te gaan. Bier drinken ze hier gelukkig ook, alleen zijn de biertjes die wij lekker vinden helaas niet zo goedkoop:)
Bij gebrek aan campings zoeken we een mooie rustige plek waar we onze auto een nachtje kunnen neerzetten. We hebben tot nu toe al mooie plekjes gevonden, waar gedurende ons verblijf geen auto langs kwam.
Onze afgelopen week en Sinterklaasavond:
Omdat op de kaart die we in Nederland gekocht hadden stond dat er een veerdienst gaat van Quellón naar Chaitén, waren we naar Quellón gereden, op het eiland Chiloé. Daar aangekomen bleek deze boot maar één keer per week te gaan en wel pas over 5 dagen. Dit eiland vonden wij ook niet erg bijzonder en bleek nogal regenachtig. Dus hebben we uiteindelijk de afstand van Eemshaven naar Maastricht als het ware omgereden, om uiteindelijk in Puerto Montt uit te komen, waarvandaan 3 in plaats van 5 dagen later een veerdienst ging.
Hoe zuidelijker we komen, hoe meer verlaten het wordt. Vanaf Chaitén rijden we al honderden kilometers langs bergen met gigantisch veel bossen, watervallen en besneeuwde bergwanden. We hebben al een heel aantal gletsjers gezien, die soms uitmonden in een gigantische waterval. We hadden tijdens een wandeling uitzicht op een enorm dikke gletsjer toen jullie Sinterklaas vierden. We komen veel loslopende schapen en koeien tegen en hier en daar een lama. Asfaltloze wegen met gaten houden je wakker tijdens het rijden. Ook de warmte begint nogal af te nemen, we zien het thermometertje soms dalen tot 7 graden. Ook de lage dagtemperatuur zorgt ervoor dat de sneeuwgrens stukken lager ligt dan in Europa en een gletsjer zich bijvoorbeeld op een hoogte van 800 meter bevindt.
Tot de volgende wifi-gelegenheid!
xx Marije
kus en blijf uitkijken!!
ruth en Ronald
LiefSophie
De beschreven belevenissen zou iedereen wel willen meemaken! Het lijkt de beschrijving van een documentaire op de TV. (NDR-DE). De landkaart bekijkend heb ik het idee dat jullie al giga kilometers op weg zijn.
Echter ik lees over wegen zonder asfalt e.d. en met grote kuilen. IK weet hoe dat is vanuit Zambia. LET HEEL GOED OP WAT JULLIE DOEN. VOOR JE HET WEET LIG JE MET AUTO EN AL IN DE BERM en in het gunstigste geval kruip je er uit. In Zambia kon niet iedereen dat echter na vertellen. Bovendien de auto krijgt met een dergelijk wegdek wel het e.e.a. voor de kiezen.
Liefs Pa en Ma zal na het optuigen van de kerstboom die bijna staat haar eigen verhaal doen.
Groetjes Trijnie
Blij weer iets van jullie te horen! Naar hetgeen jullie beschrijven is het een overweldigende reis. Nog veel plezier en genieten he!!
XXXXX Hein en Janny
Leuk man, ook al zijn jullie weg en echt weg, wat is het toch fijn om soms weer even een teken van leven te krijgen! Ik ben jaloers, maar ook trots op jullie 'trotseringen'.
Leef je leven levend!
xxxx Marien